Taha is 17 wanneer hij uit de jeugdinrichting komt. Hij maakt de belofte aan zichzelf dat ze hem daar nooit meer terugzien. Vastberaden om op het goede spoor te blijven, zweert hij het blowen en stelen af. Vanaf nu gaat ie alleen nog maar met de juiste mensen om die hem op de rails houden.

Hij besluit om bij een boksschool te trainen en al snel blijkt dat het boxen hem ligt: hij heeft serieus talent. Zijn coach Mickey, die als een tweede vader is voor Taha, helpt Taha om in topvorm te komen. En dat lukt, want Taha mag meedoen aan de Europese Kampioenschappen. Maar dan gebeurt er iets dat niet te voorspellen viel. De verkeerde types duiken langzaamaan weer op en Taha raakt verwikkeld in een keiharde drugsoorlog. Hij raakt alles kwijt. Het is nog maar de vraag of hij zich aan zijn woord kan houden en op het juiste pad weet te blijven.

Als ik klaar ben, staart Mickey mij verbaasd aan.
De andere jongens in de boksschool ook.
Ik zie bewondering in hun ogen.
Zo heeft nog nooit iemand naar mij gekeken.
Ze geven me schouderklopjes.
Die heb ik nog nooit gehad. Mensen vinden mij goed.
Ik voel me ineens sterk. ‘
Zorg dat je morgenochtend om 8 uur hier bent’,
zegt Mickey enthousiast. ‘En geen minuut later!’